Czarna Cytadela rodu Shadowfall

Znowu Nox cię nawiedził.
- Geralt, widzę, że jesteś na tyle zawzięty i silny, że sam pokonałeś siebię z mojej ulubionej linii czasowej.... wygrałeś.... a to oznacza, że dasz radę nosić tyle mocy by zyskać wszystko, a na szalę rzucić tylko swoje życie.... gratuluję. Oto dar, który ci obiecałem - zupełnie nowa dusza, lecz twoje ciało zostanie takie, jakie było, sam to wywalczyłeś

- W końcu siła....
Śmieje się psychopatycznie.

- Nie aktywuj tego bez przyczyny...

- Nie zamierzam, mógłbym się zatracić. A po cóż mi moc skoro nie będę myślał?

- Wytłumaczę to tak - Jak Wilkołacze zmysły, moc jaegernaught drive, czy też innych form twojego panteońskiego daru niszczy twoje ciało po trochu, tak magia cienia i Bezimienny trawi umysł, a potężne umiejètności demoniczne duszę. Nie próbuj uźtwaç over form wszystkiego na raz bo nawet cud cię nie uratuje....

- Wiem...
Wzdycha.
- Muszę dziś odpocząć, jestem zmęczonym...

- Także miarkuj i używaj max jednej na raz na full. To tyle, jeszcze musisz wybrać swojà drogę rozwoju jako wojownika.

- Jakie mam możliwości?

- Bądź czym chcesz... tylko radzę ci połączyć jakiß się stabilniej z jednà ze swych dróg rozwoju... smok, demon lub bezimienny.... masz trzy różne transformy, a do tego jesteś wilkołakiem.... sam dobierz coś dobrego.

- Kurwa... Hm... Pomyślmy...
Drapie się po brodzie.
- Rycerz. Tak, to jest to.

- Uniwersalizm... siła wszechstronna.... dobry wybór.
Obudziłeś się w swojej komnacie, kiedy spojrzałeś w ludtro miałeś już całe ciało w tatuażach cienia, Szkarłatne oczy jak demony oraz stale aktywowany smoczy booster na ręce. Przybrał on formę rękawicy płytowej z Fioletowym OKIEM juź nie zwykłą perłą. kolor twojej sierßci wrócił do kruczej czarności, tak jak twoje młosy w ludzkiej formie.

- Witaj Rycerzu... Niedługo Szlachcicu...
Zaciska pięść.

nagle weszła twoja szefowa.
- A może nawet kiedyś książe piekieł....
uśmiechnèła się lekko drażliwie.
- Dobrze, że siè obudziłeś. Mamy zlecenie - anarchista pod Downforge.... to twoje zlecenie... w końcu wydała je twoja znajoma. Jeżeli z nià podpiszesz cyrograf moźe nawet przyjmę jà do rodziny.
Uśmiechnęła się i wyszła.

- Aha, jak mam się tam kurwa dostać?!
Krzyczy za nią.

wrociła
- a no tak nie powiedziałam ci.... ja gapa... Raven, moja królowa juź szykuje ci krąg teleportacyjny na dziedzińcu... tak w ogóle, źle zaczęliśmy naszą znajomość. Zacznijmy jeszcze ras. Jestem Nerias Shadowfall, czy zechcesz być moją wieżą Geralcie ?
podała ci rękę.

Ściska ją lekko.
- Tia. Mogę być wieżą, nawet wilczkiem.
Patrzy jej w oczy z powagą.

przysiadła koło ciebie i pogłaskała po głosie
- Dobrze... mam nadzieję, że nie gniewasz się za dwa ostatnie dni... dobrze, chodźmy już...

- Mhm.
Idzie za nią.

za cgwilę byliście na dziedzińcu gdzie stała wysoka elfka w czarnym kimono. Była ona dobrze obdarzona przez naturę, źe prawie jej piersi wyszły z poza ubrań. utrzymywała na posadzce krąg w kształcie pieczęci rodu Shadowfall.
- Oto ona, Raven, moja królowa i mistrzyni magii wszelkiej. Półkrwii wysoka elfka, * szept: o drugiej połówce woli nie rozmawiać* oraz dawna słynna Czarownica Kruków, tak tych Kruków, najlepszych najemników świata.

- Nie dla mnie. Dla mnie to Klan był najlepszymi najemnikami. Ale i tak mi miło.
Kłania się im.

Ustabilizowała kràg, złożyła ręce i ukłoniła się.
R: Kràg gotowy Geralcie
N: Dobrze. Geralt ustań w centrum, wynieß rękę ku guże i powiedz miejsce docelowe.

- A jakie jest to miejsce?
Przeciera twarz i poprawia miecz.

nagle twoje miecze zwykle ( stalowy i srebrny) nie eytrzymaly cißnienia magii i pękły.
- No chyba Dawnforge...

- Moje... kurwa... miecze...
Pada na kolana.
- Moje... kochane... miecze...
Bierze szczątki mieczy do rąk.
- Moje... malutkie...
Patrzy na szczątki broni bez zrozumienia.

- Tak potęźni nadludzie nie potrzebują ludzkich bronii.... masz lepsze.