Czarna Cytadela rodu Shadowfall

- Jaką kurwa potęgę? Dwie dziwki mnie zabiły! Nosz kurwa! Jaja sobie robisz idiotko?
Parska śmiechem po czym zamyka oczy.
- Obudź mnie jak dasz mi spokój.

- To się wyśpisz przez wieki.... no i jeszcze to, że masz potencjał by zabić alternatywnego potężnego siebie... to jest moc...

- Ta, ta, ta, kurwa SUPER! Rozbierz się i uprawiajmy seks to się zgodzę.
Powiedział to jednak nie brał tego na serio.

- Taki był plan aby ciè przekonac do odwilczenia, ale nie dało rady, więc po co marnować moją cnotę ?

- I tak bym Cię patykiem nie ruszył, a co do twojej cnoty to...
Parska głośnym śmiechem.

- Świnia nie wilk tak parskać... Dobra, idź, ale rzucą się na ciebie wszystkie demony z Hellaru.... no wiesz, jesteß ANARCHISTĄ.

- Nie jestem anarchistą, za to ty jesteś...
Próbuje się poruszyć poprzez pocałowanie jej w usta. Myśli, że mu się to nie uda.

czar puścił i ją cmoknąłeś.
- Ohh... jednak zamierzasz nie być anarchistą, jak miło. Wiedziałam, że jeszcze będzie z ciebie porządny członek rodziny Shadowfall...

- Kurwa, myślałem, że nie puści...
Odsunął się od niej po czym ściąga swoje ubrania.

- No i co ty robisz ? Co robisz ?

Nagi wchodzi do łóżka i patrzy na sufit.

- Nie potrafisz spać w ubraniu ? Znam ten ból.

- Ja nie chce spać. Ja... nawet nie wiem czego chcę...
Patrzy na nią ze smutkiem w oczach po czym bierze jej rękę i przykłada do swojej twarzy zamykając się.

- Mocna, twarz, czuć w dotyku iż dużo musiałeś przeżyć... biedny Geralt... powinieneś trochę odpocząć.

Wydaje zadowolony odgłos całując ją w rękę.

- Nie licz na zbyt dużo Geralcie, jednakźe muszą ci wyznać, że dobrze, że jesteś w mojej rodzinie...

//LITERÓWKA!
Patrzy jej w oczy.

Były piękne, szmaragdowe, biła z nich troska i niepewność.

- Liże jej rękę po czym przenosi się na jej stopy.

- Emm... Geralt... wszystko okey ?

Nagle przestaje ją lizać.
- Kuuuuuuuuuuurwaaaaa....

- Co jest ?

- Jestem napalony...
Dyszy ciężko.

- Nie....
wyszła z twojej komnaty.

- Wiem...
Zasypia.